***

რა დიდია ზრახვა,

რა დიდია ფიქრი,

შენ კი რა ხარ?-ქვა ხარ,

ფიქრი კი კვლავ მიქრის.

რა ღრმა არის სევდა,

რა მწველია გრძნობა..

რატომ დამებედა

გულისთქმის დათმობა?

ბუ გაჰკივის ხევში,

ქარი ძეწნას წნელავს,

მივალ უკუნეთში,

მხოლოდ სული ელავს.

ავტორი: ილო ბეროშვილი

1985 წელი