“საზიზღარი ნისლი ასდის ქალაქს”
ნოსტალგია დავიწყებული ფირია. გაქრა ბოჰემურობა ქალაქის. ბარათაშვილის ხიდიღა ზის წყლის პირას. “პარადოქსია, მაგრამ თბილისში ბაზარი არ არსებობს, ბევრი ქართული პური ცხვება”, მაგრამ ბევრი მშიერია. ბევრი “ბისტრო” , კაფე და რესტორანია, რომლებსაც გარედან უამრავი ადამიანი კბილებდაჩლუნგებული მღრნელივით შესევია. იქნებ სამშობლო მართლა ბაზრიდან იწყება. მაგრამ “დოვლათის კუნძული” გაქრა. დღეს ყველა განურჩევლად სქესისა, ასაკისა, პროფესიისა, რაღაცას ყიდის. ვეღარ … Read more